Roja Ala Kurdistanê, Roja Ala Rengîn pîroz be, sembola yekane ya hebûna neteweyî ya gelê Kurd û îradeya berxwedanê di hemî qonaxên têkoşîna rizgariya neteweyî de.
Roja Ala Kurdistanê, Roja Ala Rengîn pîroz be, sembola yekane ya hebûna neteweyî ya gelê Kurd û îradeya berxwedanê di hemî qonaxên têkoşîna rizgariya neteweyî de.
Ala Rengîn bûye sembola berxwedana bênavber a gelê Kurd li dijî înkar û kolonyalîzmê, ji Komeleya Rêxistinên Civakî(Cemiyetî Teşkîlat-i îçtîmaliye a Kurd) ya Kurd bigire heta Koçgirî, ji Şêx Seîd bigire heta berxwedana Agiriyê (Xoybun), ji Komara Kurd a Mehabadê bigire heta têkoşînên azadiyê yên îroyîn. Em hemû şervanên ku ji bo ku ev al di Kurdistana azad de bilind bibe canê xwe feda kirin bi rêzdarî bi bîr tînin.
Ala Kurdistanê di 17ê Kanûna Pêşîn a 1945an de li Mahabadê, Rojhilatê Kurdistanê, li ser avahiyek giştî hate bilindkirin, ku hebûna siyasî ya gelê Kurd îlan kir. Salek şûnda, Komara Kurd a Mahabadê ji aliyê dewleta Îran a kolonyalîst û peymanên emperyalîst ve hate hilweşandin. Ji ber vê yekê, 17ê Kanûnê ne tenê roja alayê ye ji bo gelê Kurd; ew bîranînek pêvajoyek şoreşgerî ya neqediyayî ye.
Hilweşîna Mehabadê ne dawî bû, lê destpêka serdemeke dîrokî ya nû bû. Ala ku Qazî Mihemed, ku wê rojê ber bi darvekirinê ve meşiya, radestî wî kir, li ser milên Mela Mistefa Barzanî ji çiyayekî ber bi çiyayekî, ji welatekî ber bi welatekî din ve hate bilindkirin; ew nikaribû were hilweşandin, her çend were tepeserkirin jî. Bi Komara ku li Mehabadê hatî hilweşandin re îradeya gelê Kurd a ji bo azadiyê ji holê ranebû; berevajî vê, ev îrade veguherî têkoşîneke kûrtir û berfirehtir.
Îro li Başûrê Kurdistanê Ala Rengîn bilind dibe, ku ew bûye sembola statuyek fiîlî li Rojava, û ku pêlek berxwedanê li hin deverên Rojhilatê Kurdistanê bilind dibin, nîşan dide ku erkê dîrokî yê ku li Mehabadê neqediyaye hîn jî jînde ye. Tiştê ku bi hilweşandina Mehabadê re dihat xwestin ku were tepeserkirin ne dewlet bû; ew mafê çarenûsî yê gelê Kurd bû. Ev maf tevî dehsalan jî nehatiye ji holê rakirin.
Wek Partiya Komunîst a Kurdistanê, em careke din tekez dikin:
Ala Rengîn ne tenê semboleke neteweyî ye; ew mejûyek dîrokî ya têkoşîna li dijî kolonyalîzm, înkar û pergala emperyalîst e. Şikestina li Mahabadê ne têkçûna gelê Kurd e. Ew şikestin bingeha maddî û siyasî ya berxwedana îroyîn e.
Ew roja ku Ala Rengîn li her çar perçeyên Kurdistanê bi azadî bihêje, ew roj, we roja ku dîtina hesaba neqediyayî li Mahabadê be.
Bijî Roja Ala Kurdistanê!
Bijî mîrata Mahabadê!
Bijî têkoşîna ji bo Kurdistaneke azad û sosyalîst!
Partiya Komunîst a Kurdistan – KKP
***
17 Aralık: Ala Rengîn’in Günü, Mahabad’ın Eseridir
Ulusal özgürlük mücadelesinin tüm evrelerinde Kürt halkının ulusal varlığının ve direniş iradesinin yegâne sembolü olan Ala Rengîn’in Kürdistan Bayrak Günü kutlu olsun.
Ala Rengîn; Kürt Teşkilât-ı İçtimaliye Cemiyeti’nden Koçgiri’ye, Şeyh Said’den Ağrı (Hoybun) direnişine, Mahabad Kürt Cumhuriyeti’nden bugünün özgürlük mücadelelerine uzanan tarihsel hatta, Kürt halkının inkâr ve sömürgeciliğe karşı yürüttüğü kesintisiz direnişin simgesi olmuştur. Bu bayrağın özgür Kürdistan’da dalgalanması uğruna yaşamını feda eden tüm mücadele insanlarını saygıyla anıyoruz.
Kürdistan bayrağı, 17 Aralık 1945’te Doğu Kürdistan’ın Mahabad kentinde kamusal bir binaya asılarak Kürt halkının siyasal varlığını ilan etmiştir. 1 yıl sonra sömürgeci İran devleti ve emperyalist mutabakatlar eliyle Mahabad Kürt Cumhuriyeti tasfiye edilmiştir. Bu nedenle 17 Aralık, Kürt halkı için yalnızca bir bayrak günü değil; yarım bırakılmış bir devrimci sürecin hatırlatılmasıdır.
Mahabad’ın yıkılışı bir son değil, yeni bir tarihsel evrenin başlangıcı olmuştur. O gün darağacına yürüyen Qazî Muhammed’in teslim ettiği bayrak, Mele Mustafa Barzani’nin omuzlarında dağdan dağa, ülkeden ülkeye taşınmış; bastırılsa da yok edilememiştir. Mahabad’da yıkılan cumhuriyet, Kürt halkının özgürlük iradesini ortadan kaldıramamış; aksine bu iradeyi daha derin ve daha yaygın bir mücadeleye dönüştürmüştür.
Bugün Ala Rengîn’in Güney Kürdistan’da dalgalanıyor oluşu, Rojava’da fiilî bir statünün simgesi hâline gelmesi ve Doğu Kürdistan’da yer yer yükselen direniş dalgası; Mahabad’da yarım kalan tarihsel görevin hâlâ güncel olduğunu göstermektedir. Mahabad’ın yıkılışıyla bastırılmak istenen şey, bir devlet değil; Kürt halkının kendi kaderini tayin etme hakkıydı. Bu hak, aradan geçen on yıllara rağmen ortadan kaldırılamamıştır.
Kürdistan Komünist Partisi olarak bir kez daha vurguluyoruz:
Ala Rengîn, yalnızca bir ulusal sembol değil; sömürgeciliğe, inkâra ve emperyalist düzene karşı yürütülen mücadelenin tarihsel hafızasıdır. Mahabad’ın yenilgisi, Kürt halkının yenilgisi değildir. O yenilgi, bugünkü direnişlerin maddi ve politik zeminidir.
Ala Rengîn’in Kürdistan’ın dört parçasında özgürce dalgalanacağı gün, Mahabad’da yarım kalan hesabın kapandığı gün olacaktır.
Yaşasın Kürdistan Bayrak Günü!
Yaşasın Mahabad’ın mirası!
Yaşasın özgür ve sosyalist Kürdistan mücadelesi!
Kürdistan Komünist Partisi – KKP
