Oy dere Kızıldere,
Böyle akışın nere,
Onlar biter mi sandın,
Sana can vere vere…
Sınıfsız ve sömürüsüz bir dünya ideali, sosyalist düzen yaratma uğruna ölümü göze alanlara adanmış destansı dizelerden de anlaşılacağı gibi Kızıldere’de katledilen yoldaşların yarattığı gelenek ne bitti ne de bitirilebildi.
Kızıldere’de katledilen Mahir Çayan ve arkadaşları sadece Türkiye halkı için eşitsizliğe, sömürüye, emperyalist uşaklığa başkaldırının geleneğini yaratmadılar, aynı zamanda, aynı hedefe doğru yola çıkmış devrimciler için, gerektiğinde gözünü kırpmadan ölümü dahi göze almanın da saygın geleneğini sosyalist-komünist mücadele içindeki bizlere bırakmışlardır.
İdamla yargılanan Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan’ların idamlarını engellemek amacıyla üç İngiliz teknisyen rehin alınarak Tokat’ın Niksar İlçesi’nin Kızıldere köyüne getirildi. Sonrasında köyü ve evi kuşatan jandarma 30 Mart 1972’de Mahir Çayan ve yoldaşlarını katletti.
Kızıldere; Türkiye sosyalist mücadelesi açısından mücadelenin bittiği yer değil, aksine sosyalist kurtuluşa uzanan kavganın ilk kıvılcımları olarak mücadeleyi harlandırmaya devam etmektedir.
Ebedileşen Mahir Çayan ve yoldaşlarımızın katledilişlerinin 47. yılında onları bir kez daha saygıyla anıyoruz.
30 Mart 2019
Kürdistan Komünist Partisi
